اندر قضایای تولید تراکتور و کمباین
Some items about production of tractors and combine

عوامل بازدارنده برای توسعه پایدار مکانیزاسیون
با پشتوانه تولید داخل در هالهای از ابهام قرار دارند
اهل فن میدانند که تیراژ تولید نیرومحرکه در جهان اندک است و با خودرو تفاوتهایی را نشان میدهد.
در این راستا تراکتورهای باغی و سنگین ، کمترین تیراژ را به خود اختصاص میدهند.
تراکتورهای باغی اغلب در ایتالیا تولید میشوند که خطوط مونتاژ این تراکتورها تا درصد بسیار بالایی خریداری
از قطعه سازان است و برندها بیشتر پشتوانه طراحی و هماهنگی قطعات با یکدیگر را در دستور کار خود دارند
تا با تیراژ کم بتوانند روند اقتصادی بدون این تراکتورها را تأمین کنند. حال هر کشوری از جمله ایران ،
اگر بخواهد تراکتور یا کمباین را روی خط تولید بیاورد ، باید مراحل متعددی را یکی پس از دیگری بگذراند :
1- ابتدا تعدادی از آن مدل تراکتور را وارد کند و بازار را ارزیابی نماید. بدیهی است که تراکتورها و کمباینهای وارداتی باید طبق ضوابط تدوین شده ، استاندارد «ای مارک» را داشته باشند و در توزیع آنها باید دقت شود که در آغاز در یک یا دو استان نسبت به فروش آنها اقدام شود تا به خدمات پس از فروش آنها صدمه وارد نشود
و سازگاریها نیز مورد بررسی قرار گیرد.
2- در صورتی که تعداد فروش نیرومحرکه به تعداد حداقل توجیه اقتصادی رسید ، آنگاه واردکننده میتواند
با دریافت اطمینانهای لازم از پایداری حمایتها و امتیازات خاص از کارخانه مادر ، خط مونتاژ را تدارک ببیند و متعاقباً ، قطعاتی که توجیه اقتصادی داشته باشند ، توسط قطعهسازان با تیراژ اقتصادی لازم تولید و در اختیار مونتاژ کننده قرار گیرد.
3- قطعاتی که در ایران قابل ساخت با توجیه اقتصادی نسبی میباشند عبارتند از : قطعات بدنه با فایبرگلاس ، رینگ و لاستیک ، پوسته گیربکس ، صندلی ، کابین ، مکانیزمهای سه نقطه ، حداکثر با 30 درصد ساخت
و قطعات اصلی وارداتی نیز عبارتند از موتور ، چرخندههای گیربکس ، سیستم هیدرولیک ، دیفرانسیل با حدود 70 درصد ساخت.
با توجه به محدودیتهای ثبت سفارش و مشکلات انتقال وجه ، قطعات ساخت اروپا میتواند از کشورهای ثالث
و قطعات ساخت چین و هند ،از خود این کشورها به صورت پایاپای با معاملات نفتی صورت گیرد.
4- بخش دولتی در راستای حمایت از تولید داخل ، میتواند با تخصیص تسهیلات انگیزهساز و نیز یارانههای ویژه ، این روند را برحسب نیاز بخش ، در دستور کار خود قرار دهد.
5- برای تحقق اهداف توسعه مکانیزاسیون ، شایسته است که وزارت صمت ، مرکز توسعه مکانیزاسیون ، موسسه ملی استاندارد و گمرکها ، کلیه عوامل بوروکراسی را از ثبت سفارش تا ترخیص کالا و تخلف از تخصیص امتیازات وعدههای داده شده ، در روند مدیریتهای خود به حداقل کاهش دهند.
6- توسعه پایدار کشاورزی با پشتوانه توسعه پایدار مکانیزاسیون باید با هماهنگی کلیه سازمانها و مراجع ذیربط در دولت تدبیر و امید تحت یک راهبرد پایدار بلند مدت قرار گیرند تا کشاورزی کشورمان با تمام محدودیتهای مربوط به تولید ، به خاطر فقدان استراتژیهای پایدار صدمه نبیند ، هرچند تا به حال مدیریتهای باری به هر جهت باعث گردیده تا عقبماندگیهایی در روند تولید ماشینها و ادوات کشاورزی سازگار با نیرومحرکه به وجود آید که امروز این بلاتکلیفیها را در تمام سطوح ملاحظه و صدمات آن را لمس میکنیم ، با این تفاوت که کارآفرین و سرمایهگذار در بخش خصوصی همواره دچار ضرر و زیان و صدمه میشوند ، ولی مسببین مدیریتهای سلیقهای همیشه در امان میمانند و گاهی بدون بازخواست از این مسئولیت به بیمسئولیتی دیگر منتقل میشوند و در هیچ کجا نیز مورد مواخذه قرار نمیگیرند که در مقایسه
با کشورهای توسعه یافته قابل تعمق میباشد.
نتیجه این روند ، باعث میشود که کشاورزی در کشورمان به قول مسئولان بخش دولتی توسعه مییابد ، ولی نمیتوان پایداری آن را تضمین کرد ، زیرا توسعه مکانیزاسیون ما در مزرعه و باغ درجا میزند ، چرا که 95 درصد تراکتورهای تولیدی در کشورمان براساس سازگاری با قدرت خرید اکثر کشاورزان ، تولید و عرضه میشوند ، در حالی که سازگاری نیرومحرکه با اقلیم ، خاک مزرعه ، ادوات دنبالهبند ، راننده متبحر و کارآشنا
و بالاخره مدیریت کیفیت ساز محصول به کمک فناوری روز جهان ، در هالهای از ابهام قرار دارند.
آذر 98-سال 41-شماره 480-ص 16