98-5-41
به نام خداوندی که کشاورزی را شغل پیامبران به حساب آورده، خداوندی که در قرآن کریم از شگفتیهای رشد و نمو گیاهان و موجودات در ارتباط با آنها شرح داده است…
پرسشهای امروز اهل فن و رسانهها، امروز بر سر این مهم دور میزند که آیا کشاورزی ما با روند فعلی میتواند سودآور باشد؟
بخش خصوصی حسابگر در پاسخ به آن ابتدا حرفش را مزهمزه میکند و سپس دوپهلو جواب آری و مشروط میدهد، ولی بخش دولتی بدون وقفه میگوید آری، زیرا ما امروز دوران طلایی را در کشاورزی طی میکنیم! شگفتآورتر آنکه هیچکدام از دولتمردان و حتی مجلسیها آماده نیستند که در یک مناظره رسانهای حضور یابند و بحثی را دنبال کنند که نتایج آن بتواند اعتماد به نفس را در کارآفرینها و سرمایهگذاران تقویت کند.
البته اقتصادی کردن کشاورزی به عوامل بسیار زیاد فنی و حرفهای مربوط میشود که زیربنای آن تقویت و رشد تولیدات زراعی به شمار میروند که با توجه به رکود نسبی رشد مکانیزاسیون کشاورزی و توقف بسیاری از خطوط تولید ادوات و ابزار کشاورزی، آثار مخرب این رکود، در سالهای آینده به منصه ظهور میرسد و مدیریت دولت بعدی وارث عواقب نارساییهایی است که بهویژه در انتظار آسیبهایی است که تخریب زیربناها به ویژه کاهش سهم هوموس در اراضی زراعی است که چون زندگی میکرو و ماکروارگانیسمها در آنها به حداقل رسیده، لذا کودهای شیمیایی تا 70 درصد توسط گیاهان جذب نمیشوند و بدین وسیله سهم مواد اولیه صنایع تبدیلی و غذایی از اراضی آبی و دیم به خاطر روشهای اشتباه دفع آفات با کیفیت نهچندان رضایتبخش و با قیمتهای رو به افزایش، فرآوری میشوند. با این حال، بخش کشاورزی در بسیاری از حوزهها تحت شرایط و مدیریتهای ویژه، میتواند اقتصادی و درآمدزا برای سرمایهگذاران و کارآفرینان باشد، به شرطی که مدیران مزارع باحداقل مقدار مصرف آب و نهادههای کشاورزی، به کمک مکانیزاسیون مناسب در راستای بهینهسازی زیرساختها، بهرهوری را در واحد سطح افزایش داده و حداکثر ارزش افزوده را در فرآوری محصولات کشاورزی حاصل کنند. این پرسش نیز همیشه باید در نزد یک مزرعهدار موفق مطرح باشد که تولید به چه قیمتی صرفه اقتصادی دارد و فاصله قیمت تمامشده غذای مطمئن با قدرت خرید اکثر مردم، تحت چه شرایطی افزایش مییابد که مدیریت مزرعه و بازار نظارت نشده از یک سو و ناآگاهی مصرفکننده از کیفیتها و قیمتهای واقعی فروش از سوی دیگر بتوانند اصلاح این رابطهها را رقم بزنند.