برای رشد و توسعه مکانیزاسیون کشاورزی، چه سازمانها و گروههایی باید عهدهدار چه وظایفی باشند تا حداکثر نتایج از تلاشها، در این جهت حاصل شود؟
1.مرکز توسعه مکانیزاسیون کشاورزی
2.ادارات توسعه مکانیزاسیون در استانها
3.کشاورزان و بهرهبرداران
4.شبکههای توزیع استانی و محلی
5.صنعتگران داخلی
6.واردکنندگان
7.انجمنها و تشکلها
8.بانکهای عامل
1-مرکز توسعه مکانیزاسیون کشاورزی، سیاستگذار و بانک اطلاعات مکانیزاسیون است و در هر صورت باید مرجع حمایتها و نظارتهای حسابشده بر کیفیت، کمیت و خدمات پس از فروش ماشینها و ادوات کشاورزی و مشخصکننده رشد ملموس مکانیزاسیون کشاورزی باشد و بدینمنظور لازم است تا اطلاعات مورد نیاز را از مزارع و هر جا که به نحوی با مکانیزاسیون سروکار دارد، به بانک اطلاعات خود انتقال دهد و در کارنامه سالیانهاش ثبت نماید.
2-ادارات توسعه مکانیزاسیون کشاورزی استانها، با همکاری و حتی نظارت بر شبکههای توزیع استانی و محلی، وظیفه سنجش آن دسته از نیازهای استان را که دقیقاً با توجه به ساختارهای آب و خاک، نوع محصولات، سطوح خدمات پس از فروش، اعتبارات در اختیار قرار گرفته شده و نوع و کیفیت ماشینها و ادوات مورد نیاز شناسایی میشوند، به عهده دارند که باید به همراه سایر ملزومات، به مرکز توسعه مکانیزاسیون اعلام کنند.
3-کشاورزان و بهرهبرداران، شایسته است نتایج کیفیت و خدمات پس از فروش دستگاههای خریداری شده و رضایت یا عدم رضایت خود را به فروشنده، توزیعکننده و ادارات توسعه نکانیزاسیون استان به همراه توصیههای اصلاحی ارائه دهند.
4-شبکههای توزیع استانی و محلی وظیفه دارند، سطح کارایی واحد خود را از نظر داشتن تعمیرگاه مجهز ثابت و سیار، نیروهای متخصص و متبحر و در اختیار داشتن نمایشگاه معتبر، با نظارت ادارات توسعه مکانیزاسیون تا حد درجه یک ارتقاء دهند؛ زیرا هر چه کیفیت این شبکهها بالاتر باشد، به مفهوم افزایش کارایی و عمر مفید ماشینها و ادوات در آن استان است.
5-صنعتگران داخلی، باید محصولات را براساس تطابق با استانداردهای ملی و با توجه به توانایی در ارائه خدمات پس از فروش روی خط تولید بیاورند، اما از آنجا که مراکز آزمون، امروز توانایی پذیرش ماشینها و ادوات کشاورزی را ندارند، بهترین روش، تولید تحت لیسانس است که در سایه آن، R&D شرکت مادر نیز در خدمت خطوط تولید آنان قرار میگیرد. تولید تحت لیسانس ممکن است گرانتر از کپیبرداری ظاهری باشد؛ اما مسلماً ارزانتر از قیمت وارداتی است.
6-واردکنندگان نیز رسالتی مهم در توسعه مکانیزاسیون به عهده دارند. آنها در واقع، الگوها را جستوجو میکنند و برحسب نیازسنجیهای قبلی محک میزنند و سپس برای افزایش تعداد فروش آنها فرهنگسازی مینمایند.
یقیناً وقتی تعداد فروش هر وسیله وارداتی به میزانی برسد که قابلیت مونتاژ و تولید بیابد، واردکننده میتواند بدون احداث کارخانه، از واحدهای موجود استفاده کند و سفارش ساخت تحت لیسانس را به صنعتگران داخلی بدهد و نام تأمینکننده ماشینها و ادوات کشاورزی را از منابع داخلی و خارجی بر خود بگذارد؛ زیرا معمولاً این تأمینکنندگان، از شبکه خدمات پس از فروش توانا برخوردارند.
7-انجمنها و تشکلهای مختلف تخصصی و استانی میتوانند در بسیاری امور مربوط به مکانیزاسیون کشاورزی، نقش کارسازی را داشته باشند و نیز در واقع، به عنوان یک بانک اطلاعات تخصصی عمل کنند و در تمام ستادها و جلسات مربوطه حضور فعال داشته باشند.
8-بانکهای عامل و به ویژه بانک کشاورزی موظفاند قبل از اعطال وام به کشاورز یا صنعتگر، اصول ضروری اطمینان از کیفیت و خدمات پس از فروش را برای برگشت سریعتر اعتبارات اعطایی رعایت کنند و بدینمنظور به فراخور با هشت سازمان و گروه یادشده، ارتباط و همکاری مستمر داشته باشند تا در عملکردهای سالیانه خود، کارنامه مثبتتری را به اذهان عمومی ارائه دهند.
آبان 99-سال 41-شماره 491-ص 9