در محفلی که به مناسبت روز خبرنگار برگزار شده بود، فرصتی پیش آمد تا در جمع مدیران، سردبیران و خبرنگاران، 6 ماه باقیمانده از عمر مفید دولت از نظر تحولات آینده‌سازی که ممکن است در این فرصت کوتاه در بخش کشاورزی به وجود آید، بررسی و یک راهکار مدیریتی موجه در وزارت جهاد کشاورزی با لحاظ دوراندیشی ترسیم شود و عواملی که ممکن است به اقتصادی‌تر شدن کشاورزی کمک کنند، مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد.
دغدغه‌هایی که امروز در محافل بخش خصوصی و تشکلهای مرتبط وجود دارد و بیش از گذشته از سر همدلی با مطبوعات برای ارائه این تحلیل انگیزه‌ساز شدهاند، به قرار زیرند:
1- عده قلیلی از دارندگان امضاءهای طلایی که برخی از آنها بسیار حرفهای عمل میکنند، این چنین مورد خطاب قرار میگیرند که در این زمان کوتاه باقیمانده، قصد دارند خودشان را به قول معروف ببندند!
2- با اعداد، ارقام و آمارهایی که برخی از مسئولان، به مدیران بالادستی، مجلس و مردم ارائه میدهند، رونق تولید را به صورت کلان روی کاغذ ترسیم میکنند، ولی واقعیتها در مزارع به نوعی دیگر رقم میخورند!
3- این‌که بتوانیم تشخیص بدهیم کدام مدیر، مسئولیت‌پذیر، مخلص یا سودجو است، کار آسانی نیست و چه بسا حوزه‌های بازرسی، حراست و مدیران بالادستی نیز هیچ‌کدام نتوانسته یا نخواستهاند که به آنها بپردازند؛ شاید هم عقیده داشته‌اند که -خدای ناکرده- سفرهای گسترده شده تا -زبانم لال- پایین‌دست و بالادست از آن انتفاع ببرند؛ البته بعید است -پناه بر خدا- چنین تفکری در ذهن این جماعت خدمتگزار رشد کرده باشد.
4-این پرسش نیز در ذهن اعضای صنوف شکل گرفته است که آیا تشکلهای صنفی، جملگی خواب بودهاند؟ «خیر!» این تشکلها بیدار بودهاند، ولی شیطان‌پسندان با یارگیریهای دهان پرکن، برخی اعضای این تشکلها را دعوت به همکاری یا بهتر بگوییم، «شراکت» کردند، ولی از ناظران دور یا نزدیک انتظار نداشته باشید که در جزئیات با بخش سخن بگویند؛ زیرا «توداری» نیز خود هنر است.
5- درست است که برخی همکاران مطبوعاتی در خواب بودند یا خودشان را به خواب زده بودند، ولی -خدا را شکر- تعداد بیداران هم کم نبودند و تاریخ نیز نباید بی‌مهری کند و اهل قلم را بی‌تفاوت بداند.
6- روزگاری با خود فکر می‌کردیم که اگر یک وزیر دانشمند نصیب بخش بشود، آیا کشاورزی ما میتواند در سایه تزریق علم به مزرعه‌ها -که چه عرض کنم- چون کارساز نیست، پس بهتر است که بگویم «ورود دانش فنی کاربردی منطقه‌ای آیندهساز»، یک شبه، ره صدساله بپیماید؟ ولی امروز باید حرفمان را پس بگیریم یا آن را تکمیل کنیم که یک وزیر دانشمند مانند دکتر خاوازی، علاوه بر تسلط به علم و دانش، شایسته است که در اولویت یک وزیر، جرم‌شناس و جرم‌ستیز نیز باشد تا قبل از تکمیل شدن مدارک محکومیت یک مدیر زیرمجموعه دارای امضای طلایی، این ماهی طلایی را به کمک چشمان تیزبین خود شکار کند؛ به‌خصوص آن‌که شاهدان این ماجراهای غمانگیز، بیشتر در بخش خصوصی قرار دارند.
مهر99-سال41-شماره490-ص2