گروهی از پژوهشگران مؤسسه تحقیقاتی Rothamsted ژنی را شناسایی کرده‌اند که سبب سخت شدن دیواره‌های سلولی گیاهان و تولید سلولز گیاهی به عنوان منبعی در تولید سوخت زیستی می‌شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از منابع مورد استفاده در تولید سوخت زیستی، سلولز گیاهی است که منبع انرژی، ارزان و قابل دسترسی خواهد بود. براین اساس گروهی از پژوهشگران کشورهای بریتانیا، برزیل و ایالات متحده آمریکا، ژنی را شناسایی کرده‌اند که سبب سخت شدن دیواره‌های سلولی در گیاهان و تولید سلولز گیاهی می‌شود. این گروه تحقیقاتی معتقدند که خاموشی این ژن، آزاد شدن قندها را تا 60 درصد افزایش می‌دهد.
«سلولز» ترکیبی است که در گیاهان باعث ایجاد دیواره‌های سلولی محکم می‌شود. ساختار محکم دیواره سلولی در گیاهان مزیتی است که امکان بقای این موجودات زنده را طی بیش از 60 میلیون سال فراهم کرده است. این ویژگی سلولز، قابلیت هضم آن را در دستگاه گوارش دام کاهش می‌دهد. در پالایشگاه‌های زیستی هم فرآوری آنها برای تولید اتانول زیستی و کاربرد آن را به عنوان منبع انرژی جدید با منشأ زیستی دشوار می‌سازد. روان میشل متخصص زیست‌شناسی گیاهی و سرپرست این تیم پژوهشی در مؤسسه تحقیقاتی Rothamsted، می‌گوید: این مساله اهمیت جهانی دارد. زیرا هر کشوری برای تغذیه دام به علوفه نیاز دارد و علاوه بر این، سلولز گیاهی یکی از مواد اولیه مورد استفاده در تولید سوخت زیستی است. این گروه تحقیقاتی موفق شدند گیاهان تراریخته‌ای تولید کنند که فرایند استحکام دیواره سلولی در آنها کاهش یافته است. در این گیاهان تراریخته فعالیت ژن مسئول استحکام دیواره سلولی تقریباً 20درصد کاهش می‌یابد. این دستاورد جدید مهندسی ژنتیک بدون شک تأثیر مثبت قابل‌توجهی در استفاده از سوخت‌های زیستی به جای سوخت‌های فسیلی خواهد داشت. امروزه استفاده از اتانول حاصل از بقایای غیرخوراکی گیاهانی مانند نیشکر و ذرت به عنوان سوخت زیستی متداول است و براین اساس پیش‌بینی می‌شود که با تسهیل فرایند تولید سوخت زیستی از بقایای گیاهی به عنوان جایگزین سوخت‌های فسیلی به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک خواهد کرد. نتایج این پژوهش در مجله New Phytologist منتشر شده است.
فروردین و اردیبهشت99-سال41-شماره484و485-ص43